We usually perceive resistance as a unified phenomenon, which manifests itself in a specific space and time and with specific characteristics. However, most of the time, resistance does not have a centre but is scattered, it is individual and collective, multiform and multifocal, continuous and discontinuous, partial and often inconclusive, it has moments of peak and periods of recession. The struggle against the dictatorship of the colonels (1967-1974) is such an example of plural resistance developing in Greece and abroad, encompassing different forms of action and while it maintains the characteristics of a political space for a significant amount of time, it transforms itself later into a mass movement. The seminar will focus on the plural resistance against dictatorship and in particular on one specific form, the so-called “dynamic resistance”, which allows for the exploration of the relationship between resistance, subjectivity and political violence.

«Η πληθυντική αντίσταση και ο αντιδικτατορικός αγώνας 1967-1974»
Συνήθως αντιλαμβανόμαστε την αντίσταση ως ένα ενιαίο φαινόμενο, που εκδηλώνεται σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο και με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Ωστόσο, τις περισσότερες φορές η αντίσταση δεν έχει ένα κέντρο αλλά είναι διασπαρμένη, είναι ατομική και συλλογική, πολύμορφη και πολυεστιακή, διαρκής και ασυνεχής, μερική και συχνά ατελέσφορη, έχει στιγμές κορύφωσης και περιόδους ύφεσης. Ο αγώνας ενάντια στη δικτατορία των συνταγματαρχών (1967-1974) είναι ένα τέτοιο παράδειγμα πληθυντικής αντίστασης που αναπτύσσεται στην Ελλάδα και το εξωτερικό, περιλαμβάνει διαφορετικές μορφές δράσης και ενώ για μεγάλο χρονικό διάστημα έχει τα χαρακτηριστικά ενός πολιτικού χώρου στη συνέχεια μεταμορφώνεται σε μαζικό κίνημα. Η ομιλία θα έχει ως θέμα την πληθυντική αντίσταση κατά της δικτατορίας και θα επικεντρωθεί σε μια μορφή δράσης, τη λεγόμενη «δυναμική αντίσταση», η οποία επιτρέπει να διερευνήσει κανείς τη σχέση μεταξύ αντίστασης, υποκειμενικότητας και πολιτικής βίας.